Η ποντικοπαγίδα

Φωτο:bibiche-story.forumactif.org

Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότηκαι τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβεεκείνο το πακέτο; αναρωτήθηκε…

Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δε φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταντο σοκ πουέπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!Τρέχει γρήγορα λοιπόνστον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!

-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:

-Κυρ- Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας.Αλλά δε βλέπω ναέχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλουεμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:

-Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:

-Λυπάμαι πολύ κυρ-ποντικέ μου, αλλά δε μπορώ να κάνω τίποτ‘ άλλο απότο ναπροσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ.

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τονκώδωνα τουκινδύνου:

-Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Και το βόδι απάντησε: Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τονκίνδυνο πουδιατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορείνα μου κάνει είναι ένατσιμπηματάκι στο δέρμα μου!

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι,περίλυπος καιαπογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του νααντιμετωπίσει τον κίνδυνο τηςποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο πουκάνει ηποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη πουέτρεξε να δει τι συνέβη.Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στηνπαγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι…Φοβισμένο το φίδι όμωςδάγκωσε τη γυναίκα! Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και τηνπήγε στονοσοκομείο. Αλλοίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό. Ογιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες… Έτσι οαγρότης έσφαξε την κόταγια να κάνει μια καλή κοτόσουπα!

Η γυναίκα όμως πήγαινε απ‘ το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονεςερχόταν στηφάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στοπροσκεφάλι της γυναίκαςαπό ένα 8-ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούςο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει τογουρούνι. Τελικά όμως η γυναίκα δεγλύτωσε! Πέθανε! Στην κηδεία της, ήρθε πάρα πολύςκόσμος, γιατί ήτανκαλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόντονκόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.

Ο κυρ-Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν‘ έλα από την τρυπούλατου με πάρα πολύμεγάλη θλίψη… Είχε προειδοποιήσει αλλά κανείς δενέδωσε σημασία…

Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο…

Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ’ αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!

Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!

Είμαστε ίνες ενός υφάσματος κι αν ένα μέρος του χαλάσει, όλο το ύφασμαείναιάχρηστο….

Είναι αδύνατον να γελάμε, αν δε γελάει ολόκληρη η γειτονιά! —

Ας μη χάσουμε την ανθρωπιά μας ενισχύοντας διαρκώς τον ατομισμόμας…

Ι. Ν. Αγίας Κυριακής Αμφιθέας-Παλαιού Φαλήρου   πηγη.diakonima